Mutlaka İzlenmesi Gereken Bir Film : Chce Sie Zyc

Bazen hayatta her şey bizim lehimize gelişiyor gibi hissederiz ve kendi kendimize "elimi neye atsam kuruyor" deriz kimi zaman. Kimi zaman şanssızlık, kimi zaman kısmetsizlik, kimi zaman da çaresizlik gibi tanımlar kullanırız hayatımızdan ya da kendimizden bahsederken.

Annemiz, yakın bir arkadaşımız veya yakın bir akrabamız bizi teselli etmek için "insanların ne çok derdi var, bu günümüze de şükür, bizden kötü durumda olan nice insan var, isyan etme" der. Bu cümleler bir anlam ifade etmez o an, çünkü öyle kendimize "acımaya" odaklanmışızdır ki, bizden daha kötü durumda olup da yaşam mücadelesi verebilecek başka bir kimse olabileceği gerçeğini gözümüzle görmeden kabul etmeyiz. 

Bu film insanlık dersi veren bir film. Hayatın çok güzel olduğunun altını çizen bir film. İsyan edecek lükse sahip olmayacak kadar, şanslı olduğumuzu hatırlatan bir film. Mutlaka izlenmesi gereken ve izleyenlerin kendi payına ders çıkarması gereken bir film. 

Gerçek bir yaşam öyküsünden yola çıkarak çekimleri tamamlanan Polonya yapımı film, 2013 yılında gösterime girmiş. Filmin orijinal ismi "Chce Sie Zyc". İngilizce aramalarda "Life Feels Good", Türkçe aramalarda "Hayat Çok Güzel" adı ile bulabilirsiniz. Filmin orijinal adının çevirisi "O Yaşamak İstiyor" şeklinde çıktı translate de. 

Dram kategorisinde yer alan filmin IMDB puanı 7,9. Filmde Mateusz isminde beyin felci geçirmiş bir çocuğun, kendini ifade etme mücadelesi, hayata tutunma şekli ve büyüdükten sonra yaşadıkları etkileyici bir şekilde beyaz perdeye aktarılmış. 

Filmi izlerken bazı işaretler göreceksiniz. Ne anlama geldiğini filmin sonuna doğru öğrenince çok şaşırdığım gerçekten de. 

Filmde en çok etkilendiğim 2 sahneden bahsetmek istiyorum. Babası hindistan cevizini kırmaya çalışırken, annenin çocuğunun yüzünü koruması. Anne her zaman, her yerde annedir dedirten sevgi dolu bir sahne, ikinci olarak da filmin sonlarına doğru anne ve abla hastanede  Mateusz'u ziyarete gelirler, bu sahnede birlikte önce ağlayıp sonra güldüler, ben de onlara eşlik ettim :) Film yorumlarında pek çok kişi gözyaşları ile izlediğini söylemiş. Böyle söyledikleri için sanırım ağlamama psikolojisi ile oturunca bilgisayarın başına gerçekten de ağlamam deyip bu sahne de en sonunda tutamadım kendimi.

Film ile ilgili yabancı sitelerde yorumlara bakarken kitabının çok daha iyi olduğuna rastladım ve okunacaklar listeme aldım.

Son olarak; her ne olursa olsun Hayat Çok Güzel...