Duygusal anlamdaki kalp şekli ile gerçek anlamdaki kalp şeklinin benzemezliği nasıl kafa karıştırıyorsa, vicdan sahibi insanın kalbi ile zalim diye nitelendirdiğimiz kibarca (ama akla gelen bütün küfürleri hak eden insanların) kalbinin nasıl farklı olduğu da başka bir muammaya neden oluyor...
İnsanlar var melek gibi, yüzüne bakınca içiniz ferahlar, insanlar var görünce ağzından tek bir kelime çıkmasına gerek kalmadan dünyanız kararır. Bu aralar benim payıma melekler düşmüyor ne yazık ki.
Kötü enerji yayan, kötü niyetli olduğuna emin olduğunuz, her cümlenin içerisine ustalıkla kalbinizi kıracak bir kelime yerleştiren bu kötü kalpli insanlar, sizi dünyadan, yaşama isteğinden, başarma hevesinden ustalıkla soğutur. Yetmezmiş gibi nifak tohumlarını kalbinizin içine eker. Önce ona kızmaya başlarsınız yanından ayrılınca, tüm dünyaya. Ardından yumuşarsınız ama bu zaman zarfında karşınıza biri çıkmaya görsün sinir harbinizden nasibini alır...
İşte böyle şeyler oluyor bu aralar. Kötü niyetli insanlar var hayatımda. Atamıyorum, katlanmak mecburiyetindeyim, kurtulamıyorum. Biraz sabır, biraz da güç diliyorum Allah'tan.
Son olarak Allah herkesin gönlüne göre versin. Hem beddua hem duadır bu cümle bana göre. İyi olanlar için hoş bir temenni kötü olanlara ise gönlünün karası gibi bir bela.